Al sinds 2011 broeden er Kwakken in Middelburg. Het begon met een paartje in Ter Hooge en dat werden er al snel drie. Ze broeden daar tussen de Blauwe reigers. Toen deze verhuisden van Ter Hooge naar Toorenvliedt gingen de Kwakken mee. Eerst was er nog veel onduidelijkheid over de herkomst van de vogels. Zouden ze weer uit de vrij vliegende populatie in ’t Zwin komen zoals in de jaren negentig? Of zouden het dan toch wilde vogels zijn…
Al snel bleek dat één van de vogels een gesloten kleurring droeg en was de hoop op echt wilde Kwakken gevlogen. Ze komen van een particulier in Gapinge die de vogels daar in grote volières houdt. Zes van die vogels vlogen los en zijn uiteindelijk de bron van de kolonie in Middelburg. Maar mijn interesse werd gewekt na het zien van een pas uitgevlogen juveniele vogel in Ter Hooge. Ze bleken dus meteen na de “ontsnapping” uit Gapinge te zijn gaan broeden!. Vanaf dat moment ben ik deze kolonie gaan volgen. Het bleef jarenlang bij 3 broedpaar maar ineens waren dat er acht geworden in 2020 en tegenwoordig schommelt het aantal paar rond de 20. Ze blijken erg succesvol in het park en de meeste nesten produceren drie vliegvlugge jongen. Ze hebben een lang broedseizoen was al vroeg begint, eind maart begin april, iets later dan de Blauwe reigers. De eerste jongen vliegen eind april al uit, maar eind augustus zitten er nog steeds jongen in de kolonie die nog uit moeten vliegen.
Het voeren is altijd een hoogtepunt in de kolonie. Normaal hoor je de jongen wel zachtjes kekken, maar midden op de dag is het er erg rustig. Tot de vogels terug komen uit Gapinge waar ze dagelijks gevoerd worden. Ze vallen dan lettelijk de kolonie in vanuit de lucht in groepjes van soms wel 8 vogels. Overal worden de juvenielen dan wakker en beginnen over de takken te klauteren en een enorm kabaal te maken. Het voeren zelf gaat er niet zachtzinnig aan toe. Ik ben niet jaloers op de oudervogels. Met een half uur is het vaak weer gebeurd en keert de rust in de kolonie weer terug. Dit zijn de mooiste momenten om te fotograferen, al valt dat niet mee. Ze broeden erg verscholen tussen het groen en er zit altijd wel een tak voor. Maar ik kan het niet laten om ieder broedseizoen weer honderden beelden te maken van deze prachtige vogels. De beelden uit deze blog zijn allemaal opdezelfde dag in mei gemaakt dit jaar.
Vooral de variatie in het verenkleed van de verschillende leeftijden is boeiend om te zien. Het blijkt nog niet zo makkelijk om onvolwassen vogels op leeftijd te brengen. Sommige tweedejaars vogels zien er nog volledig juveniel (zie rechtervogel) uit met hoogtstens wat gesleten witte topjes. Terwijl andere al een volledig doorgeruide mantel hebben en een egale kopkap. Dit verschil zal wel de oorzaak van het lange broedseizoen zijn. Sommige tweedejaars vogels gaan ook al broeden en krijgen dan al een donkere snavel en feller gekleurde naakte delen. Overigens zijn de broedparen van twee tweedejaars vogels het minst succesvol.
